My loved, GAPάκη! Μύχιες σκέψεις μπούκαραν στο μυαλό μου, όταν μου είπες πως θα με «φακώσεις» για το καλό μου. Και αναρωτήθηκα: Επειδή είσαι Έλληνας της διασποράς, θες να μας κάνει και εμάς Έλληνες της διασποράς για να δούμε τη... γλύκα; (clopy right, από ρήση φίλης)... Θες να μας ρίξεις και εμάς στα ξένα χέρια που είναι... αμφίσημα μαχαίρια; Η μαμά σου έδωσε το ΔΝΤ σου σήμερα; Μήπως σου λέει καθημερινά πως είσαι... νινί ακόμα για να κάνεις μεγάλα πράγματα; Μήπως και εσύ ο ίδιος το πίστεψες, με αποτέλεσμα να σε πιάσουν «κότσο» οι... σύμμαχοι; Ξέρεις, GAPάκη, ενώ εσένα που έχεις ένα... προβληματάκι, σου έχωσαν ένα ΔΝΤ για να τον καταλάβουμε εμείς, για τους άλλους είπαν να τους «προστατέψουν» και να μην τους χώσουν ΔΝΤ: Είπαν να τους κάνουν ένα ευρωπαϊκό ταμείο για να τους προστατέψουν, και μάλιστα σε χρόνο dt. Μην ξημερώσει αύριο η ημέρα και τους επιτεθούν τα κερδοσκοπικά «κοράκια». GAPάκη! Μήπως σε έπιασαν μαλάκα, και μαζί με εσένα και εμάς; Για πάρ' το homework αυτό...


Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

Οι «κυρίες» του υπουργείου Παιδείας τιμούν τη Γενοκτονία των Ποντίων

Απροκάλυπτη προπαγάνδα της «σχολής» GAP-Διαμαντοπούλου-Δραγώνα-Ρεπούση

«Στου Κεμάλ το σπίτι» και στης γ-Ελλάδας τα βυζιά


Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου χθες και η ξωτική Αννούλα (που δεν παραιτείται για να γίνει «δημαρχέσσα», πονηρή ούσα, σου λέει: «Άμα δε γίνω “δημαρχέσσα”, θα έχω χάσει και τα αβγά-βολευτιλίκι και τα πασχάλια-υπουργιλίκι) είπε να τιμήσει το γεγονός.

Ξύπνησε, λοιπόν, πουρνό πουρνό, και τι να κάνει, τι να κάνει!... Ας εφαρμόσω τη συμφωνία που έκανα με την τουρκάλα ομόλογό μου και ας προπαγανδίσω το δόγμα «make love, not war εσείς, γιατί εμείς...», και ας βάλω στους εξεταζομένους των Πανελλαδικών στο μάθημα της Λογοτεχνίας ένα ωραιότατο θεματάκι για τον καλό και άγιο Κεμάλ Ατατούρκ.

Έψαξε, έψαξε, έψαξε, δεν βρήκε τίποτε και σου λέει το ξωτικό...


...«Δεν παίρνω τη φιληνάδα στην Άγκυρα να μου δώσει ιδέες;»

Φώναξε και τις κολλητές Δραγώνα και Ρεπούση, πήραν την φιληνάδα, η οποία, αφού τις έπεισε ότι 19 Μαΐου δεν έγινε τίποτε εκεί στη μακρινή Τουρκία και πως οι Έλληνες από μόνοι τους αυτοσφαγιάστηκαν -γιατί το έχουμε εμείς αυτό το ανώμαλο ως έθνος-, έριξε την ιδέα:

«Δε βάζετε, ορέ χανούμισσες, κάτι για του μπαμπά Κεμάλ το σπίτι, που είναι στη δική μας Θεσσαλονίκη, και εσείς οι γκιαούρηδες μας τα πήρατε, και τα θέλουμε πίσω εδώ και τώρα;»

Όπερ και εγένετο: Οι εξεταζόμενοι μαθητές, λοιπόν, κλήθηκαν να εξεταστούν για το κείμενο «Στου Κεμάλ το σπίτι», κείμενο που ανήκει στην συλλογή «Η μόνη κληρονομιά» και γράφτηκε το 1974 από τον Γιώργο Ιωάννου (1927-1985), πρόσφυγα από την ανατολική Θράκη.

Πραγματεύεται τις διαδοχικές επισκέψεις μιας Τουρκάλας που είχε εγκαταλείψει το σπίτι της στη Θεσσαλονίκη με την ανταλλαγή των πληθυσμών, σπίτι που βρισκόταν δίπλα ακριβώς σε αυτό που γεννήθηκε ο Κεμάλ Ατατούρκ και που σήμερα φιλοξενεί το τουρκικό Προξενείο της πόλης.


Είναι το ίδιο σπίτι που το 1955 οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες τοποθέτησαν μιας μικρής ισχύος βόμβα και στη συνέχεια διέδωσαν πως ανατινάχθηκε από τους Έλληνες, με αποτέλεσμα την καταστροφή του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης, τα γνωστά «Σεπτεμβριανά».

Η γελοιότητα των τριών «κυριών» επί της (Εθνικής;) Παιδείας, Διαμαντοπούλου, Δραγώνα και Ρεπούση, τελικά δεν έχει όρια. Είναι σαν τη βλακεία. Χωρίς αρχή και τέλος. Αυτή η «σχολή» που κάνει κουμάντο στο υπουργείο Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων είναι τελικά επικίνδυνη για τα συμφέροντα της χώρας (του κράτους δηλαδή, χέστε το έθνος), και οι κομπλεξικές «κυρίες» που την εκφράζουν, με «σημαιοφόρο» το GAP, προσφέρουν κακές υπηρεσίες με το να προσπαθούν τόσο απροκάλυπτα να προπαγανδίσουν στην νεολαία και στους επίδοξους επιστήμονές της ότι υπήρξαν και Τούρκοι πρόσφυγες που αναγκάστηκαν να «συνωστισθούν» και να εγκαταλείψουν τις εστίες τους.


Βρε, ΠΟΥΣΤΤΤΤ από εδώ!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Η γλώσσα είναι το «λογισμικό» ενός έθνους (Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ)

Η γλώσσα είναι το «λογισμικό» ενός έθνους (Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ)