Εδώ κοψίδι, εκεί play station, πού είναι ο τέως «καταλληλότερος»;

Νάτος, νάτος, ο Καραμανλάκας!

Φαίνεται στο βλέμμα του: ακόμα δεν έχει καταλάβει πόσο επιζήμια κυβέρνησε για τη χώρα του. Ορισμένες φορές απορώ πώς σκέφθηκε να ανοιχθεί κατά Μόσχα μεριά...

Χώθηκε την ημέρα της ψηφοφορίας του νόμου-παράδοσης της χώρας στον ξένο παράγοντα στα πίσω έδρανα του Κηφηνοβουλίου, όπου ως άλλος κηφήνας και ανεψιός του θείου χαριετιζόταν και έλεγε αστεία.

Κοψίδια και μπιρόνια δεν είχε, καθότι στο Κηφηνοβούλιο, το «ναό» της Δημοκρατίας, απαγορεύονται αυτά. Λίγο σέβας, παρακαλώ! Επίσης, play station δεν είχε. Το άφησε σπίτι να παίξουν και λίγο τα καραμανλόπουλα.

Όταν ξυπνά ο «κομματικοπελατειακός» μας εγκέφαλος...

...και κάνει θαύματα:

Οργή λαού, φωνή λαού! 

Τελικά, το GAP απεδείχθη πως είναι πραγματικός... γιος του μπαμπά του και όχι ένα υιοθετημένο: Όπως ο Ανδρέας Παπανδρέου, διά «χειρός» του συγκεντρωσιάρχη του Γιώργου Παναγιωτακόπουλου -ο οποίος σήμερα συγκροτεί την «Αριστερή Πρωτοβουλία» του ΠΑΣΟΚ και ενίοτε χώνει ένα ωραιότατο κωλοδάχτυλο στον πρόεδρό του-, έτσι και προχθές, Τετάρτη 5 Μαϊου, το GAP κατάφερε να διοργανώσει, δια «χειρός» 300 αβελτήρων, ΔΝΤ, Ε.Ε. και ΕΚΤ, τη μεγαλύτερη διαδήλωση των τελευταίων 10 χρόνων ενάντια στα μέτρα που προωθεί για την οικονομική μας εξαθλίωση και την παράδοση της χώρας στον ξένο παράγοντα.

Μπράβο, GAP!


Το ιστορικό

Ο όγκος της πορείας των διαδηλωτών καταλάμβανε ένα μεγάλο μέρος του κέντρου της Αθήνας, από την πλατεία Βικτωρία και γύρω από την Ομόνοια δρόμους έως το Σύνταγμα και τις αρχές της λεωφόρου Συγγρού. Πάνω από 200.000 άνθρωποι στους δρόμους!

Αυτούς τους... κουκουλοφόρους ποιος θα τους πιάσει;

 


Οι πληροφορίες λένε πως στο κατάστημα της οδού Στουρνάρα, το οποίο σπάνε οι ΜΑΤοκράτες
υπήρχαν «αναρχικοί», για τους οποίους δόθηκε εντολή να τους συλλάβουν. Ακόμη και αν είναι έτσι, δικαιούνται οι ΜΑΤοκράτες να πράττουν ό,τι πράττουν; Σε τι διαφέρει η συμπεριφορά τους από αυτή των υποτιθέμενων «αναρχικών»;

Μεταξύ μας και μη βγει παραέξω, στη χθεσινή πορεία οι αναρχικοί ούτε κουκούλες φορούσαν, ούτε «εργαλεία» αντάρτικου πόλεων κρατούσαν, ούτε σε παρεκτροπές προέβησαν. Αντιθέτως, πορεύονταν φωνάζοντας συνθήματα και περιφρουρούσαν το μπλοκ τους. Ήμουν εκεί και κανένας εγκάθετος ή «ρουφιάνος» συνάδελφός μου μπορεί να μου πει για να με πείσει περί του αντιθέτου.

Μπορώ να πω, μάλιστα, όταν εμφανίστηκαν οι ΜΑΤοκράτες, ως εκ θαύματος (αυτός ο θεός τελικά κάνει πολλά), εμφανίστηκαν και οι «αναρχικοί», που κινούνταν μάλιστα, τουλάχιστον επί της Πατησίων που τους είδα, παραπλεύρως του κεντρικού σώματος της πορείας, στο πεζοδρόμιο.

Επιτέλους, θα αλλάξει ο «Μανωλιός»
και δε θα βάλει τα ρούχα του αλλιώς; 

Αυτά λέγω και αμαρτία ξέρω ότι έχω, καθώς με τη δύναμή μου, την ψήφο μου, και επιμένω σε αυτό, σε κάθε εκλογική αναμέτρηση στέλνω στο Κηφηνοβούλιο αυτούς που μου τάζουν λάγους και μου δίνουν στο τέλος... πετραρχίδια (και πέτρα στο κεφάλι και τα αρχίδια τους για να έχω να πορεύομαι).

Αθήνα, 5 Μαϊου 2010, τόπος εκτέλεσης ΜΑΡΦΙΝ ΜΠΑΝΚ, κατάστημα Σταδίου: ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ

Εδώ ο κόσμος καίγεται και...

 ...αι δύο «ορφαναί» και το αρχίδιον* κτενίζονται...
Δείτε το βίντεο που ακολουθεί... 

ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ: ΑΘΗΝΑ 5 ΜΑΪΟΥ 2005. ΝΤΡΟΠΗ ΜΑΣ!!!

Επειδή και να βρεθούν οι δράστες, που δεν το πιστεύω, δε θα τιμωρηθούν ΠΟΤΕ οι ηθικοί αυτουργοί, ας έχουμε στο μυαλό μας πάντα αυτή την εικόνα, και να τη θυμόμαστε όταν πάμε να ψηφίσουμε ή να ενισχύσουμε με οιαδήποτε πράξη μας την πολιτική πατρωνία και το κηφηναριό που μας πούλησε αδίστακτα, όπως αδίστακτα, στυγνά δολοφόνησαν οι -άγνωστοι, λέμε τώρα- τους τρεις (τέσσερις, γυναίκα και έμβρυο) στο κτήριο της Marfin την 5η Μαΐου 2010, αμαβρώνοντας έτσι μια μεγαλειώδη ειρηνική συγκέντρωση —  ίσως και να ξεπέρασε τα 200 χιλιάδες άτομα— και πορεία-αντίδραση του λαού ενάντια στην κατοχή του ΔΝΤ και του ξεπουλήματος της χώρας από τον GAP και τα άλλα κωλο-παιδια (τον τόνο βάλτε τον όπου κρίνεται σωστό).

Απορία ιστογράφοντα Ν.1: Ποια γυναίκα υπουργός...

Ποια γυναίκα υπουργός έπρεπε να πάει σήμερα στη Βουλή, αλλά δεν μπορούσε διότι ουσιαστικά το Κοινοβούλιο ήταν περικυκλωμένο από τους διαδηλωτές, με αποτέλεσμα —άμα την έβλεπαν— να της πέταγαν τις ντομάτες της κυρίας Μανωλίδου μαζί με τον αγρόκηπο του μπαρμπα-Στάθη;


Πώς τελικά κατάφερε να πάει; Υπογείως; Με ελικόπτερο; Με σκούνα; Δεν πήγε και αποφάσισε να κάνει φασολάκια λαδερά για το σύζυγο και το παιδί;

Η κυρία υπουργός πήγε τελικά, καθώς και εδώ επιστρατεύθηκε το... ελληνικό δαιμόνιο: Της φόρεσαν... κράνος και την έμπασαν οι της ασφαλείας της από την... back door της Βουλής. Ολέ!


Να σημειωθεί πως σήμερα στο ελληνικό Κηφηνοβούλιο ψηφιζόταν σήμερα νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων για τις αλλαγές στην Εκπαίδευση.

(Η πληροφορία είναι από το troktiko)

Όταν η Αννούλα την κάνει με πιρουέτες από την... back door!

Επιτέλους! Ένα ζωντανό πρόγραμμα στην κρατική τηλεόραση

Οι ρυθμοί και οι αριθμοί -στις προσλήψεις και στον πίνακα προσλήψεων αλλά και στο νέο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας, που αφορά σε αλλαγές στο σύστημα διορισμών τους- έκαναν τους αδιόριστους, ωρομίσθιους και αναπληρωτές εκπαιδευτικούς να κάνουν ένα ωραιότατο ντου από παντού χθες βράδυ, περίπου στις 9, στο Ραδιομέγαρο της κρατικής τηλεόρασης (ξέρετε, αυτής που όλοι πληρώνουμε με αναγκαστικό χαράτσι, αλλά κανένας μας δε βλέπει, εκτός ίσως από την Μπήλιω Τσουκαλά και τον πολιτισμό της).


Περίπου 50 εκπαιδευτικοί, λοιπόν, αγανακτισμένοι -και με το δίκιο τους- από την κοροϊδία όλων των κυβερνήσεων και τα κομματικά παιγνίδια στις πλάτες τους, έκαναν την Αννούλα να καρδιοχτυπήσει και στο τέλος να λιγοψυχήσει κάνοντάς την με πιρουέτες από την... back door του Μεγάρου της ΕΡΤ.

Mind the... GAP

George A. Papandreou: Ένας prime minister αδύναμος κρίκος-εύκολη λεία των κερδοσκόπων

«Κάντε υπομονή κι ο ουρανός θα γίνει πιο...» γαλανός, που λέει και το άσμα; Πιο... κόκκινος διότι «θα χυθεί αίμα», που λέει και η ομότιτλη ταινία; Πιο... ροζ σαν τα αισθήματα των «γερακιών» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ); Γιατί το είπαν και αυτό οι «χρηματάνθρωποί» του: αγαπάμε το λαό σας! Δεν ξέρω, βέβαια, αν περιμένουν να κάνουμε και εκδηλώσεις λατρείας για αυτούς αντί για δυναμικές κινητοποιήσεις ενάντια στα μέτρα που προτείνουν.

Ό,τι χρώμα και να βάλουμε, πάντως, στο μέλλον μας, σε ένα θα καταλήξει: στο μαύρο, σαν τη μαύρη τρύπα του ελλείμματος, σαν τη μαύρη τρύπα στις τσέπες μας, σαν τη μαύρη τρύπα στο μυαλό μας. Γιατί εκεί θα μας οδηγήσει το αμερικανοτραφές παιδί της μαμάς του, ο «άκουσες τα νέα, πατέρα!», ο άνθρωπος που ήξερε και μετά είπε πως δεν κατάλαβε (ζαβό από τη φύση του και ακόμα πιο ηλίθιοι εμείς που μας ξεγέλασε: το George A. Papandreou, το GAP).