Mind the... GAP

George A. Papandreou: Ένας prime minister αδύναμος κρίκος-εύκολη λεία των κερδοσκόπων

«Κάντε υπομονή κι ο ουρανός θα γίνει πιο...» γαλανός, που λέει και το άσμα; Πιο... κόκκινος διότι «θα χυθεί αίμα», που λέει και η ομότιτλη ταινία; Πιο... ροζ σαν τα αισθήματα των «γερακιών» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ); Γιατί το είπαν και αυτό οι «χρηματάνθρωποί» του: αγαπάμε το λαό σας! Δεν ξέρω, βέβαια, αν περιμένουν να κάνουμε και εκδηλώσεις λατρείας για αυτούς αντί για δυναμικές κινητοποιήσεις ενάντια στα μέτρα που προτείνουν.

Ό,τι χρώμα και να βάλουμε, πάντως, στο μέλλον μας, σε ένα θα καταλήξει: στο μαύρο, σαν τη μαύρη τρύπα του ελλείμματος, σαν τη μαύρη τρύπα στις τσέπες μας, σαν τη μαύρη τρύπα στο μυαλό μας. Γιατί εκεί θα μας οδηγήσει το αμερικανοτραφές παιδί της μαμάς του, ο «άκουσες τα νέα, πατέρα!», ο άνθρωπος που ήξερε και μετά είπε πως δεν κατάλαβε (ζαβό από τη φύση του και ακόμα πιο ηλίθιοι εμείς που μας ξεγέλασε: το George A. Papandreou, το GAP).


Ο πιο καλός ο... student

Η ομιλία του στο έκτακτο Υπουργικό Συμβούλιο για τα νέα μέτρα προς αποφυγή της χρεοκοπίας και η στάση των υπουργών-χειροκροτητών του δεν αφήνουν περιθώρια για αισιοδοξία. Είπε πολλά, τα διάβασε σαν καλός μαθητής, έμαθε και καινούργιες λέξεις, όπως, για παράδειγμα το «απεκδυθώ» και το «αμφισημίες», αλλά για την ταμπακιέρα... «νάθινγκ».

Μας είπε ότι «δίνουμε μαζί ένα σκληρό και αδυσώπητο αγώνα απέναντι σε προβλήματα, το μέγεθος των οποίων κανένας δεν ήταν ποτέ σε θέση να φανταστεί». Περίεργο γιατί και εγώ και όλοι μας βλέπουμε πως η συμφωνία κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και Τρόικας (ΔΤΝ-ΕΕ-ΕΚΤ) χτυπάει το πόπολο-μη κατέχοντες.

Οι άλλοι φταίνε, εγώ είμαι από... άλλο government

Ο GAP μας τόνισε πλειστάκις πως «κανένας Έλληνας δεν μπορούσε να διανοηθεί το μέγεθος του χρέους και του ελλείμματος που διαμόρφωσε και έκρυβε κατά την αποχώρησή της η προηγούμενη κυβέρνηση» Μας αποκάλεσε δηλαδή, εμμέσως πλην σαφώς, βλάκες αφού δεν καταλαβαίναμε τις -έσω και έξω- «σειρήνες» που έλεγαν πως -έτσι όπως τα πάμε- θα μπατάρει το «πλοίο».

Φρόντισε δε, παράλληλα, να φορτώσει το βάρος στην κυβέρνηση Καραμανλή, δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο πόσο καλό παιδί της μαμάς και πόσο καλός μαθητής της πολιτικής πατρωνίας είναι.

Λες και αυτός 7 μήνες τώρα είναι άμοιρος ευθυνών, που με κάθε δήλωσή του, όπως και με κάθε δήλωση του υπουργού επί των Οικονομικών, οι κερδοσκόποι δεν ορμούσαν στο ετοιμοθάνατο «σώμα» της ελληνικής οικονομίας.

Λες και ο εκσυγχρονιστής Σημίτης (που ήταν και βασικός του υπουργός, με τότε υπεύθυνο επί υπουργό Οικονομικών Νίκο Χριστοδουλάκη) δε φταίει που με τα πλαστά στοιχεία και με τη «βοήθεια» της αμερικανικής τράπεζας «Γκόλντμαν Σακς», η οποία κέρδισε πάρα πολλά από αυτή την «αρωγή», μας έβαλε από το... φεγγίτη στην ΟΝΕ (Οικονομική Νομισματική Ένωση, νυν ζώνη του ευρώ-Ευροζώνη).

Για να μην πούμε για το μεγάλο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου και τις δηλώσεις του τότε υπουργού Γιάννου Παπαντωνίου, ο οποίος τώρα το παίζει τιμητής των πάντων. Πού είναι τα αποθεματικά των Ταμείων; Στα ξένα χέρια που είναι μαχαίρια, και για αυτό δεν τολμά να ματώσει, αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά πόσο λίγος είναι;

Ξεχνά επίσης τα μαύρα ταμεία της Ζίμενς και το περιβόητο C4I με τα εκατομμύρια μίζες; Ξεχνά το όνομα Θεόδωρος Τσουκάτος; Ξεχνά τον Τάσο Μαντέλη; Πού είναι τώρα αυτοί οι κύριοι και τι τους έχει πει για τις ευθύνες τους;

Ο φιλαλήθης prime minister

Ο αμερικανοτραφής Ελληνο(αμερικανός) Πρωθυπουργός μίλησε και για την αξιοπιστία της χώρας μας που αποκαταστάθηκε εξαιτίας της κυβέρνησής του και του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης που παρουσίασε για τη σωτηρία της... εθνικής οικονομίας, αλλά και για τις προσπάθειες που κάνει τόσο ο ίδιος ως GAP όσο και οι άχρηστοι υπουργοί του για να αποκαταστήσουν την αξιοπιστία τους στο λαό, λέγοντάς του την αλήθεια.

Ποια αλήθεια άραγε; Ότι του είπε δηλαδή ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος για το μεγάλο έλλειμμα προεκλογικά και αυτός -αντί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων- έταζε λαγούς με πετραχήλια για να υφαρπάξει την ψήφο του και να καταλάβει την εξουσία;

Ο μηχανισμός «υποστήριξης»

Επισήμανε, συνεχίζοντας την ομιλία του στο Υπουργικό Συμβούλιο, τη μεγάλη του «επιτυχία»: το μηχανισμό στήριξης της ελληνικής οικονομίας, αποφεύγοντας επιμελώς να μιλήσει για το «δικαστή», λέγε με και Ευρωπαϊκή Ένωση, και για το «δεσμοφύλακα», λέγε με ΔΝΤ. Ο GAP, μάλιστα, ίσως και χωρίς να το θέλει, σε αυτό το σημείο μίλησε τη γλώττα της αληθείας:

«Από την πρώτη στιγμή, από το πρώτο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο οποίο συμμετείχα ως Πρωθυπουργός της Ελλάδας, χωρίς ούτε στιγμή να απεκδυθώ των ευθυνών της χώρας μου, επεσήμανα πως το πρόβλημα ήταν ευρύτερο και πολύ πιο σοβαρό. Πως αφορούσε στην ευστάθεια του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Ευρώπης και του ευρώ. Πως αφορούσε στη λειτουργία του διεθνούς οικονομικού χρηματοπιστωτικού συστήματος...», ανέφερε.

Τι μας είπε με λίγα λόγια; Πως τον ενδιαφέρει η ευημερία των αριθμών και όχι των πολιτών οι οποίοι τον εξέλεξαν για να τους παρέχει ευημερία, κοινωνική δικαιοσύνη, κράτος πρόνοιας, προστασία, ασφάλεια... Και να δεχθούμε πως τον ενδιαφέρει η ευημερία των αριθμών... Γιατί όμως του διεθνούς οικονομικού χρηματοπιστωτικού συστήματος; Το εγχώριο; Στα παλαιότερα των υποδημάτων μας -για να μην πω κάτι χειρότερο- θα το γράψουμε; Μάλλον.

Αναπάντητα ερωτήματα

Και αν δεν είναι έτσι, τότε:
- Γιατί δεν έπαιρνε τα μέτρα τότε που έπρεπε και περίμενε να πιάσουμε πάτο; Εξυπηρετούσε κάποια αλλότρια συμφέροντα; Αβελτηρία; Και στη μια και στην άλλη περίπτωση είναι επικίνδυνος ο... GAP.

- Γιατί, ως άλλος επαίτης, έβγαινε και έλεγε ό,τι έλεγε για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, με αποτέλεσμα να τροφοδοτεί τους κερδοσκόπους που επετίθεντο με λύσσα στη χώρα; Και όταν του έλεγαν «μη μιλάς», γιατί δεν έβαζε φίμωτρο στο «μάουθ» του; Μήπως πάλι εξυπηρετούσε κάποιον; Μήπως και εδώ η αβελτηρία του ήταν σε... άνθηση; Και στη μια και στην άλλη περίπτωση είναι επικίνδυνος ο... GAP.

- Είναι αλήθεια πως πολλοί Έλληνες ακούγοντάς τον πήραν τα λεφτά τους, νόμιμα μεν, αναίτια δε, και τα μετέφεραν σε τράπεζες του εξωτερικού. Και μιλάμε για δισεκατομμύρια ευρώ! Γιατί δεν τους επαναφέρει στην τάξη; Μήπως δεν τους ξέρει; Τους ξέρει και πολλοί καλά διότι η Τράπεζα της Ελλάδος του έχει δώσει τη σχετική λίστα, την οποία -όπως έμαθα- την είδε και... έβγαλε τον έρπητα. Να σημειωθεί εδώ πως όποιος παίρνει χρήματα και τα μεταφέρει σε τράπεζες του εξωτερικού καταγράφεται από την Τράπεζα της Ελλάδος.

- Γιατί έπαιξε το παιχνίδι της Γερμανίας -που έφτασε πλέον στο σημείο να λέει ότι όποιο κράτος της ΕΕ θα βρεθεί στη θέση μας θα χάσει την ψήφο του, άρα, με λίγα λόγια, θα είναι πλέον παρατηρητής και όχι ενεργό μέλος-, η οποία μέσα από αυτόν τον... μηχανισμό στήριξης θα βγάλει από τους τόκους πάνω από 120 εκατομμύρια ευρώ (και λίγα λέω);

- Το κρατικό «παπαγαλάκι» που μιλούσε και λαλούσε, δίνοντας τη χώρα βορά στις ορέξεις των κερδοσκόπων, ανεβάζοντας έτσι το επιτόκιο δανεισμού (σπρεντ) στα ύψη τι κάνει; «Καλά, ευχαριστώ!», θα μου πείτε πάλι. Θα αποκαλυφθεί όμως; Θα μάθουμε ποιος ή ποια είναι και θα τιμωρηθεί; Θα τιμωρηθούν όλοι οι εθνικά μειοδότες;

- Γιατί εφτά μήνες τώρα έχει καταντήσει air transporting Πρωθυπουργός και δε φροντίζει ο ίδιος να ελέγξει τους υπουργούς του και την πορεία των έργων του, αλλά έχει βάλει το «μπουλντόγκ» του, τον Πάγκαλο, να κάνει τη βρομοδουλειά; Και πόσο ένας λαός να εμπιστευθεί έναν μειοδότη, που την ώρα της κρίσης στα Ίμια ήταν on air υπουργός Εξωτερικών, ο οποίος χωρίς αιδώ παρέδωσε χειροπόδαρα τον Οτζαλάν στους Τούρκους. Ψέματα;

- Γιατί θέλει να επιτεθεί, αν υποθέσουμε πως ο «μεγάλος ασθενής» είναι ο δημόσιος τομέας, και στον ιδιωτικό τομέα καταργώντας τον 13ο και 14ο μισθό, καταργώντας τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, απελευθερώνοντας το όριο απολύσεων, μειώνοντας κατά το ήμισυ την αποζημίωση κτλ.; Μήπως επειδή όπου πάει το ΔΝΤ, πάνε και οι πολυεθνικές εταιρείες που θέλουν να έχουν περισσότερη ελευθερία για να ασυδωτούν ώστε να παράγουν περισσότερο με φτηνό και εξαθλιωμένο εργατικό δυναμικό; Και καλά, αυτές τη δουλειά τους κάνουν, καθώς δεν είναι ούτε Εκκλησία ούτε φιλανθρωπικό ίδρυμα. Αυτός, ο GAP, θα κάνει επιτέλους τη δουλειά του; Θα μας προστατέψει από τα εγχώρια λαμόγια και τους διεθνείς κερδοσκόπους;

Θα τιμωρηθεί κανείς, mister GAP?

Ο George A. Papandreou μας είπε πως δεν είναι η ώρα των ευθυνών για την κατάντια της ελληνικής οικονομίας. Και αναρωτιέμαι: αν δεν είναι τώρα, πότε είναι; Μήπως πρέπει να κάνουμε και άλλη Εξεταστική Επιτροπή για την κατάντια της; Και αυτή που υπάρχει, τι κάνει; «Καλά, ευχαριστώ!», θα μου πείτε. Μήπως πρέπει, επιτέλους, να αρχίσει πάλι να δουλέψει και να διερευνήσει τις ευθύνες όλων από τη Μεταπολίτευση και μετά, και όσοι φταίνε να τιμωρηθούν παραδειγματικά, όχι πηγαίνοντας φυλακή -σιγά μη τους θρέψουμε κιόλας-, αλλά δημεύοντάς τους κάθε περιουσιακό τους στοιχείο ώστε να... χρεοκοπήσουν και να επαιτούν αυτοί παρά ολόκληρη η χώρα;

Ποιος είναι το πειραματόζωο, oeo?

Ισχυρίστηκε πως «κάποιοι έβαλαν στο στόχαστρο την Ελλάδα, που βεβαίως με τη δική της ευθύνη βρέθηκε στη θέση του αδύναμου κρίκου αλλά και του πειραματόζωου. Και η Ελλάδα συνέχισε να είναι στόχος και πειραματόζωο σε ένα δυσμενές διεθνές οικονομικό κλίμα. Αδύναμος κρίκος και εύκολη λεία κερδοσκόπων».

Αλήθεια; Η Ελλάδα, ο ελληνικός λαός είναι το πειραματόζωο, ο αδύναμος κρίκος και η εύκολη λεία των κερδοσκόπων ή αυτός ο ίδιος που... απεκδύθηκε των ευθυνών του ως Πρωθυπουργός έναντι του λαού του -αν ξέρει, βέβαια, σε ποιον λαό ανήκει.

Εμείς τι κάνουμε;

Και όσον αφορά σε εμάς, στον λαό, μήπως και εμείς θα πρέπει να βάλουμε μυαλό και να προσέχουμε πως ζούμε, αλλά και ποιον ψηφίζουμε; Μήπως πρέπει να σπάσουμε τον καταστροφικό και αδύναμο κρίκο της πελατειακής κομματοκρατίας και να εκλέγουμε τους πολιτικούς μας κάπως διαφορετικά: γιατί να «σταυρώνουμε», για παράδειγμα, κάποιον που τον ξέρει η μάνα του και είναι πολιτικά απολίτης, και όχι κάποιον που δεν τον ξέρει όχι μόνον η μάνα του αλλά ούτε και ο ταχυδρόμος της γειτονιάς του.

Με αυτόν τον τρόπο το μήνυμα είναι διττό: στέλνουμε σπίτι του τον μειοδότη-νενέκο της πολιτικής και δίνουμε το μήνυμα στον νεοεκλεγέντα να προσέχει διότι θα έχει και αυτός την ίδια τύχη: στον καιάδα της πολιτικής και στην αφάνεια της ιστορίας.